Begin twintig en burnout

Ik kan je vertellen dat dat niet was hoe ik het begin van mijn werkende bestaan had voorgesteld. Na mijn studie ging ik vol enthousiasme door met een master. Die zou mij namelijk helpen aan die kickass carrière, op een hoge functie in een toonaangevend bedrijf – inclusief power suit. Die carrière is het nooit geworden en ik kan me inmiddels ook niet voorstellen dat ik me daar echt op mijn gemak zou hebben gevoeld. Maar eerst terug naar het begin.

Als kind had ik al een groot verantwoordelijkheidsgevoel. Een mooie eigenschap, maar wel eentje waarmee je jezelf flink in de weg kan zitten. Want wat kon ik me toch opvreten als ik iets niet goed had gedaan waar iemand (in mijn ogen) last van had. Dat verantwoordelijkheidsgevoel zorgde ook voor een beste dosis perfectionisme. Als ik terugkijk zie ik allemaal ingrediënten (naast andere gebeurtenissen) die uiteindelijk hebben bijgedragen dat ik uiteindelijk als begin twintiger helemaal opgebrand op de bank lag. Lag ja, want daar heb ik zeker twee maanden op doorgebracht voordat ik weer naar buiten durfde.

Dankbaar

Je hoort wel vaker mensen zeggen dat ze dankbaar zijn voor een nare ervaring vanwege de les die ze eruit geleerd hebben. Dat heb ik ook absoluut zo ervaren. Die dankbaarheid kwam overigens pas een stuk later, want middenin de burnout kon ik iedereen wel schoppen die het over dankbaarheid had.

Ik voel me dankbaar voor de burnout vanwege de timing ervan. Het was onvermijdelijk dat ik een keer opgebrand zou zijn met de manier waarop ik werkte – en beter gezegd waarop ik in het leven stond. Door hem relatief jong te krijgen, leerde ik al aan het begin van mijn volwassen leven liever voor mezelf te zijn.

Sinds ik moeder ben, is er een nieuwe laag dankbaarheid gekomen. De lessen die ik heb geleerd tijdens mijn burnout, komen namelijk goed van pas in het jongleren van alle rollen die ik als ambitieuze ondernemende moeder heb. Daarnaast moet ik er niet aan denken om als moeder een burnout te hebben. Als kinderloze twintiger kon ik schaamteloos egoïstisch mij 100% focussen op mijn herstel. Als moeder heb je die luxe niet. Ik heb dus heel veel empathie voor moeders die hier doorheen gaan.

Van alle lessen die de burnout mij hebben geleerd, wil ik de volgende graag met je delen.

1. Wees lief voor jezelf

Er is er maar één van jou, koester dat. Jezelf op één plaatsen is niet egoïstisch, maar juist heel krachtig. Doordat jij duidelijk voor jezelf en jouw behoeften staat, weet een ander beter wat ze van je kunnen verwachten.

2. Geef je grenzen aan

Oef dit vond ik altijd een lastige. Want ik wilde niemand teleurstellen. Inmiddels weet ik dat duidelijkheid aan de voorkant gezeur aan de achterkant voorkomt. Waarmee ik bedoel dat je beter aan het begin duidelijk je grenzen kan aangeven zodat iemand weet waar die aan toe is, dan dat je tegen de deadline/afspraak/wat dan ook toch moet afzeggen omdat agenda toch wel te vol was, je ziek bent geworden door de stress, etc.

3. Accepteer als het (even) niet goed gaat

In het begin van de burnout heb ik me er enorm tegen verzet, waardoor ik me alleen slechter ging voelen. Je kan het ook vergelijken met de griep. Geef je er op tijd aan toe, dan ben je er vaak sneller van af. Blijf je stug doorwerken, dan kun je je echt weken belabberd voelen.

4. Luister naar je lichaam

Je lichaam praat tegen je, je moet het alleen wel willen horen. Als ik niet goed voor mezelf zorg, merk ik dat namelijk aan mijn lichaam. Als ik veel te lang onafgebroken achter de laptop zit om een deadline te halen, geeft mijn lichaam dat aan met hoofdpijn. Waar ik voorheen een aspirientje nam, ga ik nu even naar buiten, drink wat en kan daarna weer productief en zonder hoofdpijn door.

5. Vind jouw balans en focus

Balans kan voor iedereen een andere invulling betekenen. Voor mij houdt het in dat ik in een weet voldoende aandacht heb voor mijn peuter, werk, sport en gezelligheid/vrije tijd. Door full focus mijn aandacht aan één activiteit te besteden, beperk ik ruis om me heen. Ruis kost (mij) namelijk veel energie.

De lessen die ik tijdens de burnout heb geleerd, pas ik nog steeds zoveel mogelijk toe in het dagelijks leven. Het uitgangspunt voor mij is om vanuit balans mijn week in te richten. Lukt dat altijd? Nee zeker niet, maar de lessen helpen mij wel om niet te veel van het pad af te dwalen en om makkelijk weer terug te komen. Heb jij het gevoel dat je hoofd compleet overstroomt? Of dat je altijd met 100 dingen tegelijk bezig moet zijn? En wil je meer rust in je hoofd creëren en een burnout voorkomen?

Dan is een gratis boost call iets voor jou. In een half uur geef ik je tips voor jouw situatie en help ik je op weg. Je plant de online sessie hier in.